တစ္ခါကအဖိုး၊အဖြားလင္မယားနွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။သူတို႔နွစ္ဦးဟာဘာ
အလုပ္ပဲလုပ္လုပ္စိတ္တူကိုယ္တူရွိၾကသတဲ့။ေကာင္းမွုကုသိုလ္ေတြလုပ္တဲ့အခါ
မွာလည္းစိတ္တူကိုယ္တူၿပဳၾကတာေပါ့။တစ္ေန႕အလွဴၾကီးတစ္ခုကိုနွစ္ဦးသားၿပဳ
လုပ္ၿပီးေနာက္ဆုေတာင္းၾကတာေပါ့ေလ။
အဖြားၾကီးကဘယ္လိုဆုေတာင္းရမွန္းမသိတာနဲ႔အဖိုးၾကီးဆုေတာင္းတာကို
အသာနားစြင့္ေနတာေပါ့ေလ။အဖိုးၾကီးကသည္သို႕ေကာင္းမွုၿပဳရေသာ
အၾကိုးအားေၾကာင့္.လူၿဖစ္ေသာ္လည္းလူခ်မ္းသာနတ္ၿဖစ္ေသာ္လည္း
နတ္သမီးေလးေတြတစ္ဖက္ငါးရာနွင့္စံစားၿပီးအဆံုးစြန္ဘ၀တြင္နိဗၺာန္ခ်မ္းသာ
ကိုရရပါလို၏။ဆိုၿပီးဆုေတာင္းသံကိုၾကားေတာ့အဖြားၾကီးက....
.ၾကည့္စမ္းဒီအဖိုးၾကီး သူ႕မိန္းမငါတစ္ေယာက္လံုးရွိရဲ့သားနဲ႕နတ္သမီးေလးေတြ
တစ္ဖက္ငါးရာနဲ႕စံစားခ်င္ေသးတယ္ဘာရမလဲငါလည္းနတ္သားေလးေတြ
တစ္ဖက္ငါးရာနဲ႕စံစားရေအာင္သူ႕လိုပဲဆုေတာင္းလိုက္မယ္ဆိုၿပီး..
ဆုေတာင္းတဲ့အမွုကိုၿပဳလိုက္သတဲ့။ေကာင္းမွုကုသိုလ္အၾကိဳးေၾကာင့္သူတို႕
ဆုေတာင္းတာၿပည့္၀သြားသတဲ့။
တစ္ေန႔နတ္ၿပည္မွာနတ္သဘင္အစည္းအေ၀းလုပ္ၿပီးအၿပန္မွာအဖိုးၾကီးက
ၿဖစ္တဲ့နတ္သားနဲ႔အဖြားၾကီးကၿဖစ္တဲ့နတ္သမီးေတြ႕ၾကတဲ့အခါမွာ.နတ္သမီးက
ရွင္အဆင္ေၿပရဲ့လားဆိုေတာ့နတ္သမီးေတြအမ်ားၾကီးနဲ႔ နတ္သားက မင္းၿမင္တဲ့
အတိုင္းပဲေလ ဟဲဟဲ...ဒီအခါမွာနတ္သမီးကရွင္ကေတာ့အဆင္ကိုေၿပလို႕
က်ြန္မမွာေတာ့ အဆင္မေၿပပါဘူးရွင္..ဟုေၿပာေသာအခါနတ္သားကၿပံုးေစ့ေစ့ၾကည့္ေန
သတဲ့။ဒီအခါမွာနတ္သမီးက..ရွင္ကဘာၿပံုးေနတာလဲ..နတ္မွုေရးရာေတြမ်ားေနတယ္
ေၿပာမလို႕..ဟင္း ...ဆိုၿပီးေၿခကိုေဆာင့္ၿပီးထြက္သြားေတာ့တယ္။
အားလံုးပဲေပ်ွာ္ရြွင္နိုင္ၾကပါေစဗ်ာ.......
No comments:
Post a Comment